Mil key

  Wprawdzie nie byłabym w stu procentach szczera pisząc, że w tym roku po raz pierwszy wsiadłam na rower, ale takie miałam uczucie! Ptaszki ćwierkają,  obok słychać szum wody i niestety także samochodów, a temperatura jest bliska dwudziestu stopni. Tak przyjemnie nie było już od dawna! Nie wybrać sie na rower to poważne wykroczenie...

  Niestety z moim rowerem nie dzieje sie zbyt dobrze, nie mam pojęcia czy to sprawa jakichś złych ustawień, wadliwej części czy może starości. Wszak ma już parenaście lat. Czy t dużo? Nie mam pojęcia.

 Na początku marca, a może pod koniec lutego (?) wybrałam sie z koleżankami z czasów gimnazjalnych na mały wypad zdjęciowy. Tak dawno ich nie widziałam, choć może to względne, bo przecież widujemy sie kilka razy w roku, ostatecznie nie ma tragedii :D. Jednak bardzo się cieszyłam, że w końcu sie udało.
  Pogoda dopisywała już od jakiegoś czasu. Słońce nie szukało chmur by sie schować, nawet mogłabym sie pokusić o stwierdzenie, że wiatr nie był stosunkowo zimny.  Tę podróż postanowiłam odbyć pieszo, czyli jakieś 5-6km w jedną stronę. Było ekstra! ;)

Spóźniłam się ( a jakże!) tylko 15 minut. Uff... myślałam, że będzie gorzej. Madzialena była wybitnie przygotowana, bo walizkę wycieczkową do której sama bez trudu by sie zmieściła zapełniła po brzegi różnymi strojami. Byśmy miały alternatywę, trochę nieśmiało podążyłyśmy na podbój Różopola.





Bardzo spodobał mi sie motyw ściętych i poukładanych drzew. Piękny zapach pozostaje na długo w pamięci, którego nie można nigdzie zachować... w przeciwieństwie do obrazu, gdzie sekundę można zamrozić na dłuuugie lata.

 
   Ilekroć o tym pomyślę, przychodzi mi jedna refleksja na ten temat - jak te dzieci szybko rosną~! I choć moja pociecha jest jeszcze maluszkiem, bo co to są dwa lata, to ja nie wiem kiedy to zleciało. Zrobiła niesamowity progres, a ja tak bardzo cieszę się, że mogę obserwować taki cud. Te zmiany, wszystkie postępy. Mogłam nauczyć ją tyyyle nowych rzeczy, ale i ona naucza mnie. Wbrew pozorom odczuwam ulgę, bo moja infantylność w końcu może być bezkarnie eksponowana :D Moge robić durne rzeczy i nikt specjalnie nie zwróci na to uwagi, oczywiscie pod warunkiem, że ona jest w pobliżu.

   Poprzedniej soboty wyprawiliśmy jej małe urodzinki. Dzięki babciom była prawdziwa uczta! Na całe szczescie udalo sie zorganizowac przyjazd dziewczynek ( w praktyce cioć ) z Inowrocławia. Dzięki temu nie była to impreza tylko dla dorosłych. Bubka bardzo dobrze dogadała się z Kają. Jak ona kocha dzieci! <3



Symulowany ból łokcia i próba wymuszenia całusa zakończona pełnym sukcesem.  Bardzo zabawnie to wyglądało, tym bardziej, że Kajka naprawdę tego całusa dać nie chciała! ;)