Mil key

  Chodzi oczywiście o halloween. Przez pewien czas zastanawiałam się co robić. Czy zostać w domu czy poznać, zobaczyć inną kulturę. Miałam mętlik w głowie bardzo długo i rozgraniczyłam to sobie w pewien sposób. Chodziło o to by zobaczyć co to tak naprawdę jest, jak to wygląda w kraju, gdzie obchodzi się to od lat i jest to jak najbardziej normalne. Miałam pewne wyobrażenia, sugerowałam się bardzo filmami amerykańskimi, gdzie zdecydowanie króluje przerost formy nad treścią i właśnie tej "formy" trochę oczekiwałam. Rzeczywistość okazała się inna niż przypuszczałam. Żałuję tylko, że tak mało zdjęć zrobiłam...

  Aurelia była podekscytowana od  samego rana, Obudziła mnie śpiewając piosenkę
Obiecałam jej makijaż na buźce jak słońce pójdzie spać.  




   Było nieco inaczej niż w mojej wyobraźni, bo sądziłam, że wszędzie będzie pełno dekoracji jak w filmach, ale zapomniałam, że przecież filmy mają swoje prawa i często są przekoloryzowane. W większości przypadków nie było ozdób, albo takie subtelne.
  Podobno w zeszłym roku było bardzo dużo "otwartych drzwi", ale młodzież się psociła i dali zakaz. Duża część też się zniechęciła i albo w domu mieli pogaszone światła, nie otwierali, albo powieszona była kartka z napisem "NO TRET OR TRIK". Jednak wszędzie tam gdzie były pyszności dla przebranych maluchów zostawiony był znak. Zazwyczaj świetlny, czasem zapalona lampka zewnętrzna, a czasem jakiś migający halogen. Niektórzy naprawdę dużo serca włożyli w przygotowania i poustawiali dynie, sztuczne nagrobki, pająki, świecące duszki, a kiedy otwierał ktoś drzwi był odpowiednio straszny.

Dynie, szkoda że zrobiłam tak mało zdjęć, bo niektóre wzory były naprawdę niesamowite!