Mil key

  Nie wiem czy to nie za dalekie stwierdzenie, że pluszowa lala może  być najlepszą przyjaciółką. Tym bardziej, że nie słyszałam o tym nigdy. Ale jest pewna niezwykła więź między Krysią a Aurelią. Myślę, że jest  całkowicie realna i na swój sposób piękna. Choć Krysia nie mówi i praktycznie się nie porusza, to niemal cały czas ma uśmiech na twarzy. Piszę "niemal", bo czasem zdarzy jej się zapłakać i smutek trzeba ukoić przytuleniem. Tak, Aurelia traktuje ją bardzo personalnie, mówi do niej, tłumaczy najróżniejsze rzeczy,  przytula a czasem, gdy się wścieka - dość brutalnie z resztą - wyrzuci na sam koniec pokoju.     Nie raz słyszałam " Krysia, kocham cię, muuua", i tak sobie myślę, że w pewien sposób naśladuje zachowania nasze, dorosłych ( oczywiście nie rzucamy dzieckiem :D), bo przecież to jest jej "córeczka" - taką rolę pełni. Śpi z nią, otula i śpiewa kołysanki, naprawdę to bardzo rozczulający widok, na który aż samoistnie tworzy się maślana minka z westchnieniem w stylu " oooołlłł...".
  Żadnej innej zabawki nie traktuje w ten osobliwy sposób, ma jeszcze jedną lalę, ale siedzi w kącie. Liski, krówki i króliczki są tylko do głaskania przed zaśnięciem. nic więcej.

Jako ciekawostkę dodam, że imię Krysi nie jest przypadkiem. Nie tylko jest nawiązaniem do dawnych pięknych imion, ale dzięki niemu Bubka bardzo ładnie i szybko nauczyła się poprawnie wymiawać "r" ;)